JEUGDHERINNERINGEN VAN EEN OUD-RENKUMMER

Door Henk van den Brink

Een apart hoofdstuk was voor mij en voor Grada het contact met de overige leden van de familie Van den Brink. Want die jongens Hendrik, Albert, Gerrit en Wouter waren niet van die brave jongens en ik herinner me een leuk verhaal als volgt: in een bepaalde tijd van het jaar gingen zij eendeneieren zoeken op de hei. Het ging daarbij om een soort loopeend, waarvan de kuikens niet direct konden zwemmen. Vandaar de nesten op de hei op een zekere afstand van het water, genoeg om de kuikens groot genoeg te laten zijn voor er water in de buurt kwam.

De eieren waren lekker, dus de gebroeders zochten die eieren en stopten ze onder de pet in de hoop geen boswachter tegen te komen. Maar eens was dat wel het geval. De goede man, die de knapen goed kende, zei toen heel vriendelijk: “Zo, brave jongens” en klopte toen stevig op de petten. Geweldig!