Maand: juni 1984

Van 30 juni tot 5 juli naar Damea in Zwitserland. Op donderdag terug vanwege de trouwerij van Dirk en Susan.

Een uur bij Arnhem in de file gestaan. Over alle binnenweggetjes van Limburg. Doorgereden tot een uur of elf, terwijl ik regelmatig moest huilen. Toen een heel luxe hotel opgezocht in Duitsland, een beetje oosters met een eigenaresse die Nederlands sprak en twee hondjes had. We keken uit op een burcht en water. De volgende dag op naar Damea. Na een enthousiast onthaal (zonder Beat, hij was in dienst) vertelde ze dat ze een telefoontje had gehad van Bert over een sollicitatie. Ik direct balen, want ik moest ook nog terugbellen. Veel dingen gedaan, vooral rondgetuft. Damea vol verhalen over haar driemaand durende reis naar het Oosten (Singapore etc.) Naar de Rigiberg geweest, met de ‘kabeltrein’, genoten van de Deltavliegers, het Thermalbad, het vliegveld van Kloten, van Baden en Aura (boodschappen gedaan). Lekker rustig aan gedaan. Donderdags vroeg terug gereden door het Zwarte Woud, wat er vreselijk uitziet van de zure regen. Alle takken en naalden hangen naar beneden. Ik voelde me zelfs schuldig dat ik in een auto zat , zomaar op vakantie te tuffen. Op de terugweg te maken gehad met een heel bokkende auto. Die de volgende dag direct laten repareren, omdat ik de auto zou meenemen naar Lage Vuursche.

De laatste schoolweek in Winsum en Noordhorn en die week was heel emotioneel. Op woensdag was er een hartstikke leuke rommelmarkt, waar Pa en Ma nog geholpen hebben met patat en kroketten bakken. De volgende dag sportdag in Noordhorn, waar ik eerst definitief weg zou (geen uren meer) maar waar plotseling toch nog 6 uur beschikbaar was. Eerst 4 uur godsdienst en 2 studielessen, later 2 uur godsdienst in klas 2 en 4 uur scheikunde in klas 3. En dat is nu mijn baan, waarbij ik vreselijk opzie tegen die godsdienstlessen.

Het afscheid in Winsum was roerend. In de auto vreselijk zitten huilen. Direct de boel ingepakt in ‘t kevertje en vertrokken voor een zesdaagse reis naar Damea.