Maand: januari 2014

Henk en Rebekka zijn nu in Grâne. Wij eten taart mede moeders en kaassoep en een eierbal met patat bij ons. Het is glibberen en glieren naar huis. Het is een beetje eng – glad/sneeuw/ ijzel.

Adriaan vergaat aan het eind van de middag van de pijn. Hij heeft last van een niersteen. Een middel tegen dit probleem is resium.

We gaan ‘s avonds naar Bep, die ook zelfmedelijden had. Je bent niet op de 85-ste verjaardag van je moeder voor ‘zomaar iemand’. We mogen en willen geen weerwoord geven. Op 11 januari hebben we een verjaarsdiner bij Adriaans moeder. Dat gaat met de nodige emoties gepaard.

We bellen in de middag met Marthy, maar er is nog niets bekend over de herdenking van June. Donderdag belt Adriaan mij dat de herdenking dinsdag is op de verjaardag van Bep. ‘S Avonds gaat Adriaan naar zijn moeder om dit te vertellen. Op vrijdag kopen we een lampenkap bij Konings. Adriaan gaat opnieuw bij zijn moeder langs. “Kom je vertellen dat je niet gaat? Je hoeft er toch niet heen!” Ondertussen regelen we alles voor vertrek. Op zaterdag om 2 uur vertrekken we. We dubben over een overnachtingsplaats, ,aar kiezen toch voor Ulmen (ze herkenden ons). Een vreemde gewaarwording is dat de Eiffel nog in kerstsfeer is. Op zondag zijn we de enige gasten aan het ontbijt. Half zes is de aankomsttijd. We begroeten de Pantillons en vragen een slaapplaats bij Marthy. ‘S Avonds heeft Henk na een paar glaasjes een emotionele uitbarsting. Hij was het niet eens met de tekst van Christoph en Louis en hij was ook niet tevreden met zijn eigen geschrijf. Wij in dikke discussie wat ook mogelijk zou zijn. Later kwamen Louis en Carole er ook bij en hebben zij tot diep in de nacht gediscussieerd. Op maandag doen we boodschappen in L’oriol. In de middag arriveren Christoph, Michael en Daniël. We gaan met Louis naar de Temple voor de geluidsinstallatie. We gaan met de box naar de uitvaartverzorger in Crest. Adriaan neemt afscheid van June. We kopen fotopapier in de supermarkt en in de avond wordt de ceremonie doorgenomen met Valerie. Marthy was boos op alles en iedereen. Verrek maar. Op Carole vanwege de cakes, op June en op Valerie. Dinsdag 7 januari was het afscheid. Na een dikke afwas gaan ook wij naar de Temple en aansluitend naar de pizzeria. We praten na met Henk, Louis en Carole onder het genot van driekoningentaart met nootvulling en bladerdeeg. Marthy was nog steeds geïrriteerd; vond zichzelf een huichelaar, zat vol zelfmedelijden en ze viel terug in de slachtofferrol. Ik heb ‘s nachts slecht en weinig geslapen. Woensdag hebben we een voorspoedige, zonnige reis. We spreken in Heteren met Bert en Marga af voor de uitwisseling van wijn en een versterker.