Vandaag moesten we de as van Adriaans moeder bij het crematorium halen. Ook maar even duur droogviel voor de katten gehaald bij Tuinland. Adriaan is herstellende, maar na iedere activiteit moet hij weer even rusten. Mijn breiwerk vordert – ik ben aan de laatste bolletjes toe. De meegebrachte bonte tulpen zijn prachtig en het orchideeënziekenhuis staat weer in bloei.

Feestje – 48 jaar geleden de laatste schooldag/lesdag en verkering. En 6 jaar later haalde ik mijn autorijbewijs. Nadat ik bij de kapper was geweest in Eelde langs Rutgers om een ‘bos Forsythia’ te kopen. De auto zakt nog steeds door zijn hoefjes en vrijdag wordt hij mogelijk gerepareerd – we kunnen er wel gewoon mee rijden. Adriaans bloedvaten zijn in orde – in de wachtkamer speciaal voor Ronja de ‘assistent’ op de foto gezet. En opgepast op Daan, die sliep totdat de familie van het zwembad terug was.

Eerst vrolijk geworden van het bloeiende speenkruid en daarna op twee meiden gepast; voor het eerst kwam er een klasgenootje mee om bij ons te spelen. Geen Donarvergadering voor Adriaan, geen eten met Loet en geen Fit20; hij was nog steeds slap en grieperig. Haiku vindt thuisgezelschap rustgevend.

Vandaag is de bekerwedstrijd in Den Haag tegen Den Bosch, maar wij kunnen helaas niet live aanwezig zijn. Ik durf eigenlijk niet te kijken zo spannend vind ik het. Na een voor de helsdeuren afgedwongen verlenging verliest Donar op het nippertje. De mannen hebben er in ieder geval voor gevochten. Maar ons humeur was daarna een tijdlang in mineur. De Wederikwegjes zaten ook voor de buis en omdat de laatste minuten rommelig verliepen zijn de Donarianen nog in ongeloof op deze foto. 4 spelers aan de kant met 5 fouten – daar hadden de meegereisde supporters het moeilijk mee.

Dag drie van de griep – geen Den Haag, Scheveningen en Delft voor ons. Dat was flink balen, maar deze griep was zo heftig voor Adriaan dat hij zelfs overdag kon slapen. En eten ging ook niet.

We hoopten dat de griep na een dag over zou zijn en dat we konden afreizen om de wedstrijd van Donar in Den Haag te kunnen bijwonen. Dat werd em niet – zitten in de zon in de tuin was het hoogst haalbare. Het zag er eerst niet zo uit, maar Donar ging in het laatste kwart voor de winst op Leiden. Joepie – voor ons misschien een herkansing op zondag.

Stevige buikgriep voor Adriaan – er was geen houden aan. De Energiewacht zou bij het meer de ketel komen repareren en dus reed ik daar heen. Op de parkeerplaats waren ze nog steeds ruig aan het werk. Er was een ventiel lek en daarom liep de ketel leeg. De garage had de auto klaar en die heb ik opgehaald. En de glazenwasser zette zijn materiaal tegen de boom – ik vond het een grappig gezicht en vroeg me af welke ramen daar te lappen waren. Die dag heb ik Adriaan niet veel gezien – hij was op het toilet of in zijn bed. Foute boel.

Met Jan enTanja een uitstapje naar Greetsiel, maar niet nadat we nodige boodschappen hadden gedaan in Aschendorf. Wonderwel slaagden we goed en we konden zelfs het lege krat bier van de Wederikweg kwijt. Met een auto vol boodschappen vervolgden we onze Tour. Langs de Eemdijk en een stop bij het Sperrwerk. Greetsiel was genoeglijk en het terras aangenaam warm. De laatste stop was in Heede, waar we dineerden.

Met Ronja naar de zwemschool in Groningen, waardoor wij koffie en gebak konden scoren in het hotel. Alles verliep soepel, we hielden er alleen kletspoten aan over. In de avond had Adriaan ComCom in Plaza.

Met Ronja naar de speeltuin, waar we opnieuw grenzen verlegden. Ze kan op de trampoline op haar billen stuiteren en dan op haar voeten landen. En ze is helemaal in de fietsbandentoren naar boven geklommen, waarbij ze op het eind een klein beetje hulp van Adriaan nodig had. Een geslaagde middag. En met Loet aten we pizza en spaghetti.